Dag 22

Vandaag is zo'n 'we gaan van A naar B' dag. We moeten de Po-vlakte over, ons doel is  Modena, ongeveer 90 km verder naar het zuiden. Nou, fietsen dan maar! Dat gaat ons ondertussen steeds beter af. We slingeren met gemak tussen de Italiaanse auto's door, 'pakken' vol  bravoure een rotonde, demarreren op landweggetjes, accelereren de heuvels af en ik zit kilometers lang 'in het wiel' van Henk. Zo suizen we door het Italiaanse land. Wat overigens af en toe verdacht veel op het Nederlandse landschap lijkt. Vlak, weilanden, berkenbomen... Alleen de bebouwing is anders. En, achter ons zijn nog steeds de Alpen zichtbaar en voor ons komen de Apennijnen in zicht. Die staan voor morgen op het programma. Meneer Benjaminse belooft een klim van 800 meter :-(. 

Vandaag  zijn we de Po overgestoken. Wij begrijpen nu waarom deze rivier zo heet. Witte schuimkragen van de fosfaten trekken onder ons door.  Geen leven te bekennen in de rivier. Het ziet er bijzonder troosteloos uit. Jammer.

We rijden door de provincie Emilio Romagna. In deze omgeving heeft in mei 2012 een aardbeving plaats gevonden met 17 doden, vele gewonden en heel veel schade. Dit was de aardbeving die in Nederland ook wel bekend is van de Parmezaanse kazen. Pakhuizen die half ingestort waren waardoor de kazen verloren dreigden te gaan. Nederlanders hebben nog een actie op touw gezet om de kazen op te kopen. Indrukwekkend om door dit gebied te rijden. Veel is al opgeknapt maar vooral tussen Concordia en Bastiglia is de schade nog goed te zien. 

In Modena aangekomen stuitten we op Phons en Ien!!! Wat een toeval! We wisten wel dat ze in de buurt waren maar om hen te treffen in het centrum van zo'n grote stad is toch wel bijzonder. We gaan vanavond uit eten met ze, gezellig.