Dag 24

Het is zaterdag. Een dag waarop de drukke Italianen nog drukker worden. De boodschappen moeten worden gehaald, de auto gepoetst en natuurlijk meerdere keren per dag de wereld doorgenomen met familie, vrienden en kennissen. Dat levert een prachtig schouwspel op van vooral druk gebarende mannen. Als je niet beter wist dan zou je denken dat er een slaande ruzie aan de gang is. 

Bij bijna alles gebruikt de Italiaan de auto. Dat levert op zaterdag hele drukke wegen op en dat heeft in dit geval niets te maken met zwarte zaterdag in Frankrijk, Duitsland of Italië zelf. Een klein deel van onze route is over de doorgaande wegen en dat is dus vooral op zaterdag niet leuk.

Vandaag hebben we het laatste stuk Apennijnen gedaan. We zijn door de kloof van de rivier de Reno gefietst. Heel mooi en een niet al te lastige klim. Wel lang; 25 km. Ook hier merk je dat het zaterdag is. Niet in het aantal auto's maar aan het aantal wielrenners. De mannen en één vrouw zijn los.

Na een flitsende afdaling fietsen we Toscane binnen, het stadje Pistoia. De markt loopt op z'n eind en het is gezellig druk. Voor het eerst komen we veel Nederlanders tegen. Ook best leuk voor even. We besluiten om vaart te maken want Inge vermoedt dat onze blokhut op camping Panoramico in Fiesole best wel eens op een berg kan liggen. Tot Firence gaat het prima. We fietsen langs de Arno tot bij de Ponte Vecchio. Even door het prachtige, drukke centrum gefietst. Daar komen we twee Spanjaarden tegen die van Athene terug fietsen naar Noord Spanje. Inge had gelijk. De camping ligt niet op een heuvel maar op een berg. Ruim 300 hoger dan Firenze. We zijn kapot maar het uitzicht is prachtig. Hadden ze ook beloofd.